Herfst en verandering
De hartjesboom in mijn achtertuin staat weer volop in kleur. Zijn groene bladeren wisselen zich in voor oranje/ bruine en gele blaadjes. De grond rondom mijn boom raakt langzaam bedekt met een kleurrijk tapijt. Ook de waterstand wordt weer goed aangevuld. Het regent bijna elke dag en mijn planten doen het er zichtbaar goed van.
Zelfs de dieren in mijn tuin laten de wisseling van het seizoen zien. De eekhoorns rennen volop actief in en rondom de notenboom, het roodborstje, de koolmees en het pimpelmeesje vliegen af en aan naar de voederplek en mijn kippen krijgen een nieuw verendek. Het jaargetijde is klaar om een nieuwe fase in te gaan en ik geniet ervan. Na een zomer met afwisselende temperaturen aanschouw ik alle veranderingen van moeder natuur. De natuur bereidt zich voor op wat komen gaat.
De herfst voelt voor mij als de voedingsbodem voor het nieuwe jaar want de afvallende bladeren zijn belangrijke meststoffen voor al mijn planten en bomen.
In mijn tuin maak ik graag gebruik van deze bladeren. Ze verrijken de grond van mijn border, beschermen mijn planten tegen vorst en besparen me een hoop werk in het voorjaar doordat onkruiden minder kans krijgen om te groeien. De regenwormen en insecten zijn de hulpjes in dit proces.
Veranderprocessen.
Niet alleen de natuur verandert, ook wij mensen maken belangrijke veranderprocessen mee. Die van mijzelf bestaan de laatste jaren vooral uit het ontwikkelen van mijn (specifieke) kennis en vaardigheden op het gebied van leren lezen (en schrijven). Deze veranderingen zijn, net als de boom in mijn achtertuin, meer en meer zichtbaar voor anderen.
Veranderprocessen beginnen met het durven nemen van een nieuwe koers en nieuwe uitdagingen.
Mijn eigen veranderproces begon met wat “prikkelingen” vanuit Balt en wat onderzoek in de praktijk. Daarna ging ik de uitgangspunten van Alfa-bedding daadwerkelijk toepassen in mijn lessen. Tijdens mijn lessen leerde ik kinderen letters en lettercombinatie herkennen door te voelen, te kijken en te vergelijken zonder ze te benoemen. Ik liet ze kennis maken met woordbeelden door deze in hun geheel te leren herkennen, de klank deed er even nog niet toe. Met allerlei spelletjes bleef ik motiveren.
Bij kinderen met een spellingsprobleem werkte ik regelmatig vanuit een visueel voorgesteld woordbeeld. Stapje voor stapje, ruilde ik bestaande aanpakken in voor nieuwe en combineerde ik methodieken met Alfa-bedding. Beetje bij beetje werden veranderingen, zichtbaar in mijn aanbod aan kinderen.
Afgelopen week was er weer zo’n moment waarop ik me bewust werd van mijn veranderde aanbod. Nu betrof het een meisje van 12 jaar met zware dyslexie. Zou ik vroeger ingezet hebben op dyslexiesoftware, nu steek ik vooral in op motivatie en betrokkenheid. Want hoe krijg je een kind aan het lezen, wanneer deze al jaren de lol van lezen kwijt is? Hoe motiverend is het als je een leesaanbod krijgt voorgeschoteld op Avi niveau M3, als dit aanbod totaal niet past bij jouw beleving? Dit meisje liet me zien wat je kunt bereiken als je bestaande patronen los durft te laten en gaat voor nieuwe uitdagingen. Hoe?
Door eerst te zoeken wat een kind motiveert. Dit meisje wilde dolgraag een prentenboek voorlezen aan een groepje jongere kinderen. Daarna gingen we op zoek naar betrokkenheid. Betrokkenheid zorgt voor verbondenheid. In dit geval, zocht het meisje zelf een prentenboek uit. (Dat het prentenboek veel moeilijker was dan haar Avi niveau liet ik maar niet merken….)
Met het zelfgekozen boek gingen we aan de slag. We zochten naar woordbeelden die herkenning en betekenis opriepen. Een aantal woorden zaten gelukkig goed in haar brein. De volgende stap was zoeken naar woordbeeldstructuren die je helpen om woorden te lezen die je nog niet hebt opgeslagen. De laatste stap was het visueel in je geheugen zetten van nieuwe belangrijke woordbeelden om het verhaal te kunnen lezen. Uiteindelijk zorgde haar geheugen (en veel oefening) voor de onmisbare schakels tussen al opgeslagen woorden en nog niet leesbare woorden.
Vol passie, intonatie, non-verbale communicatie, interactie en vertrouwen in haar eigen mogelijkheden zie ik haar, zitten. Aan niets was te merken dat dit meisje Avi M3 beheerste.
De herfst, de boom in mijn achtertuin, herinnert me aan alle veranderingen die ik doormaak. Ze herinneren me aan de voedingsbodem die kinderen nodig hebben bij het leren lezen en dat verrijkt niet alleen mijn leven maar ook het leven van veel leeszwakke of dyslectische kinderen.
En jij ? Sta jij ook open voor veranderprocessen op het gebied van lezen?
Aquilien